Poeta dla ludzi: książka córki o Faizie Ahmed Faiz została wydana w Brukseli

W Brukseli ukazała się książka oparta na listach znanego pakistańskiego poety Faiza Ahmeda Faiza, które skierował do swojej córki. Moneeza Hashmi (na zdjęciu) 'Rozmowy z ojcem - Czterdzieści lat później odpowiedź córki nawiązuje do miłosnego, ale z konieczności odległego związku z poetą, dziennikarzem i działaczem na rzecz praw człowieka, który przeżył okresy więzienia i wygnania, pisze redaktor polityczny Nick Powell.

„Nie wspomnienie, nie katharsis, nie biografia, ale rozmowa, której nigdy nie mieliśmy”, tak Moneeza Hashmi opisała swoją niezwykłą książkę o swoim ojcu podczas jej premiery w Brukseli. Uroczystość zorganizowała Ambasada Pakistanu we współpracy z Europejskim Kołem Literackim w ramach działań z okazji 75. rocznicy odzyskania przez Pakistan niepodległości.

Jej ojcem był legendarny poeta Faiz Ahmed Faiz. Został opisany przez ambasadora Pakistanu przy Unii Europejskiej, dr Asada Majeeda Khana, jako jednego z największych poetów języka urdu, z wyjątkowym literackim naciskiem na podstawowe wolności, demokrację i prawa pracownicze, a także równość polityczną i społeczną.

Moneeza Hashmi powiedziała, że ​​trwała popularność poezji jej ojca wynika z tego, że została napisana dla ludzi i dla ludzi. Opisała, jak po prostu przedstawiał zwykłych ludzi, ale przekształcał ich „w najpiękniejszy styl poezji klasycznej”.

Wydarzenie obejmowało odczyty niektórych wierszy Faiza Ahmeda Faiza, zarówno w urdu, jak iw tłumaczeniu na język angielski. Jeśli tłumaczenia nie oddawały w pełni piękna oryginału, ilustrowały, jak poezja przemawia do ludzi.

Jeden cytat brzmiał:

„Nawet jeśli masz kajdany na nogach,

reklama

Iść. Bądź nieustraszony i chodź”.

Inny również nawoływał do odwagi i śmiałości:

„Mów, bo prawda jeszcze nie umarła,

Mów, mów, cokolwiek masz mówić”.

Moneeza Hashmi powiedziała, że ​​poruszyło ją, by napisać książkę, aby pokazać swojego ojca, ponieważ znały go tylko ona i jej siostra. Opiera się na licznych listach i pocztówkach, które wysyłał do niej podczas długich okresów rozłąki z powodu jego działalności, uwięzienia i wygnania w Libanie.

Jej współczesne odpowiedzi giną, ale odpowiada na nowo, prawie czterdzieści lat po jego śmierci, z całą perspektywą, jaką dało jej jej własne życie i kariera. (Pracowała w Pakistan Television przez ponad cztery dekady, przechodząc na emeryturę jako pierwsza kobieta, dyrektor programów).

Moneeza Hashmi pisze o swoim ojcu jako o „osobie najbliższej mi, kiedy żył, a nawet po jego odejściu”, ale ilustruje również ból rozłąki, z żalem z powodu braku kontaktu z nim za jego życia. „Więc pomyślałem, aby powiedzieć mu wszystko, czym powinienem był się z nim podzielić wtedy i odtąd”.

„Lata pomiędzy nimi nie mają znaczenia. Odległości pomiędzy nimi nie mają znaczenia”, kontynuuje. „To córka rozmawiająca z ojcem. Więź, która nie zmienia się wraz z upływem czasu, granicami ani dotykiem. To połączenie poza fizycznością. Jest to połączenie myśli, przenikanie się duchów, miłość obejmująca wszystko”.

Pięknie napisane „Rozmowy z ojcem – Czterdzieści lat na córkę odpowiada”, jest też pięknie ilustrowane oryginalnymi listami, pocztówkami i fotografiami. Jest publikowany przez Sang-e-Meel Publications i jest sprzedawany w Belgii za 20 euro.

Udostępnij ten artykuł: