Refleksje na temat 20 lat euro: wspólny artykuł członków Eurogrupy

Jutro (1 stycznia) dwadzieścia lat temu około 300 milionów Europejczyków trzymało w rękach zupełnie nową walutę – euro. Od Lizbony przez Helsinki po Ateny obywatele mogli wypłacać banknoty euro w lokalnych bankomatach, kupować artykuły spożywcze za monety euro i podróżować za granicę bez wymiany waluty.  

Przejście z 12 walut narodowych na euro było operacją jedyną w swoim rodzaju w historii: Europejski Bank Centralny wydrukował ponad 15 miliardów banknotów euro i około 52 miliardów monet wybito przed 1 stycznia 2002 roku.

Opierając się na rozszerzeniu Jednolitego Rynku, euro stało się jednym z najbardziej namacalnych osiągnięć integracji europejskiej, obok swobodnego przepływu osób, programu wymiany studentów Erasmus czy zniesienia opłat roamingowych w UE.

Na głębszym poziomie euro odzwierciedla wspólną tożsamość europejską, symbol integracji jako gwaranta stabilności i dobrobytu w Europie.

Jako ministrowie finansów i członkowie Komisji Europejskiej kierujący polityką gospodarczą strefy euro, wspólnie spoglądamy wstecz na ostatnie 20 lat i określamy pewne priorytety dotyczące przyszłości naszej wspólnej waluty.  

Ostatnie 20 lat – dojrzewanie

Można śmiało powiedzieć, że pierwsze dwie dekady strefy euro były pełne wydarzeń.

reklama

Dzięki wielkiemu entuzjazmowi, jaki towarzyszył mu od początków, euro stało się drugą najczęściej używaną walutą na świecie. Nasza wspólna waluta pozostaje bardzo popularna – około 80% obywateli uważa, że ​​euro jest dobre dla UE – a strefa euro w dalszym ciągu się powiększa, z 11 początkowych członków do 19 obecnie krajów, a kolejne są na drodze do przyłączenia się do UE nadchodzące lata.

Postęp ten został osiągnięty w obliczu poważnych wyzwań. Niektórzy byli sceptycznie nastawieni do projektu już w powijakach.

Po osiągnięciu wieku młodzieńczego państwa członkowskie i instytucje szerzej zdawały sobie sprawę, że architektura euro nie została pierwotnie zaprojektowana tak, aby reagować na wstrząs sejsmiczny wywołany globalnym kryzysem finansowym i późniejszym kryzysem zadłużenia państwowego. Doprowadziło to do reformy ram zarządzania strefą euro, ustanowienia wspólnego mechanizmu wsparcia dla krajów znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej oraz wspólnego systemu nadzoru dla europejskich banków: uznanie, że rozwiązanie należy znaleźć w lepszej koordynacji i głębszej integracji.

Te wczesne kryzysy umożliwiły dojrzałość euro i umocnienie jego międzynarodowej roli. Nauczyliśmy się również cennych lekcji, które przydały nam się w obecnej pandemii: jej bezgraniczny charakter ujawnił zarówno głębię naszej współzależności, jak i siłę naszej jedności.

Kiedy skala kryzysu związanego z Covid-19 stała się widoczna, w przeciwieństwie do poprzednich wstrząsów przyjęto znacznie szybsze, bardziej zdecydowane i bardziej skoordynowane działania polityczne. Podczas gdy istniejące systemy podatkowe i systemy opieki społecznej działały w celu złagodzenia skutków gospodarczych, UE podjęła bezprecedensowe decyzje mające na celu dalszą ochronę życia i źródeł utrzymania, uzupełniając wspierającą politykę pieniężną EBC. Nasza zbiorowa odpowiedź obejmowała program pomocy finansowej SURE, który przyczynił się do ochrony około 31 milionów miejsc pracy, a także przełomowy plan naprawy Europy – Next Generation EU.

Nasza skoordynowana reakcja polityczna, w połączeniu z wprowadzeniem szczepionek na COVID-19, pomogła strefie euro szybko odwrócić się od ekonomicznych skutków pandemii. Co więcej, udzielone wsparcie finansowe i wsparcie płynnościowe miały na celu ograniczenie ryzyka szkód w perspektywie długoterminowej, tak aby nasze gospodarki mogły szybko odzyskać utracone grunty.

Następne lata 20

W ciągu pierwszych 20 lat euro osiągnęliśmy wiele, ale jest jeszcze wiele do zrobienia.

Musimy nadążać za innowacjami i promować międzynarodową rolę euro. Samo euro musi być dostosowane do ery cyfrowej. Dlatego wspieramy i przyczyniamy się do trwających prac Europejskiego Banku Centralnego nad cyfrową formą naszej waluty.

Jednocześnie strefa euro wymaga dalszego wzmocnienia. Chociaż postawiliśmy mocne fundamenty pod nasz europejski system bankowy, mamy jeszcze więcej pracy do wykonania, aby wzmocnić naszą unię bankową i odblokować nowe możliwości ożywienia gospodarczego i wzrostu. To samo dotyczy naszych rynków kapitałowych: musimy podjąć zdecydowane działania, aby poprawić sposób przepływu prywatnych inwestycji i oszczędności na jednolitym rynku, aby zapewnić bardzo potrzebne finansowanie przedsiębiorstwom, w tym naszym MŚP, a co za tym idzie, stworzyć nowe miejsca pracy.

Poziomy inwestycji były zbyt niskie od zbyt dawna: musimy inwestować dużo i w sposób zrównoważony w naszych ludzi, infrastrukturę i instytucje. W połączeniu z odpowiedzialną polityką budżetową i wkładem sektora prywatnego, Next Generation EU odegra kluczową rolę w realizacji wielu niezbędnych reform i inwestycji. To najlepsza droga, jaką mamy, aby zwiększyć nasz potencjał wzrostu, poprawić standardy życia i stawić czoła krytycznym wyzwaniom stojącym przed ludzkością.

Musimy również zapewnić stabilność fiskalną w miarę starzenia się naszej populacji. W kontekście przeglądu naszych wspólnych zasad budżetowych musimy zagwarantować, że polityka fiskalna i gospodarcza strefy euro jest adekwatna do celu w zmienionym otoczeniu i odpowiada na przyszłe wyzwania.

Nasza wspólna waluta jest bezprecedensowym wspólnym przedsięwzięciem i świadectwem jedności, na której opiera się nasza Unia.

Gdy świat wychodzi z pandemii, musimy teraz połączyć nasze wysiłki i zasoby, aby czerpać korzyści z szybko cyfryzującego się świata i stawić czoła kryzysowi klimatycznemu. Żadnej z tych kwestii nie mogą rozwiązać kraje działające samodzielnie. Euro jest dowodem na to, co możemy osiągnąć, pracując razem – patrząc w przyszłość na następne 20 lat, niech będzie symbolem naszego zaangażowania w zapewnienie dostatniej, zrównoważonej i sprzyjającej włączeniu społecznemu przyszłości dla przyszłych pokoleń.

---

Ten artykuł został opublikowany w kilku europejskich mediach. Została podpisana przez Magnusa Brunnera, Ministra Finansów Austrii, Nadię Calviño, Pierwszego Wiceprezesa i Ministra Gospodarki i Cyfryzacji Hiszpanii, Clyde Caruana, Ministra Finansów i Zatrudnienia Malty, Valdisa Dombrovskisa, Wiceprezesa Wykonawczego Komisja Europejska na rzecz gospodarki, która służy ludziom, Paschal Donohoe, przewodniczący Eurogrupy i minister finansów Irlandii, Daniele Franco, minister gospodarki i finansów Włoch, Paolo Gentiloni, komisarz UE ds. gospodarki, Pierre Gramegna, minister finansów Luksemburga Wopke Hoekstra Minister Finansów Holandii João Leão Minister Finansów Portugalii Bruno Le Maire Minister Gospodarki, Finansów i Naprawy Francji Christian Lindner Minister Finansów Niemiec Mairead McGuinness , komisarz UE ds. usług finansowych, stabilności finansowej i unii rynków kapitałowych, Igor Matovič, minister finansów i wicepremier Słowacji, Keit Pentus- Rosimannus, Minister Finansów Estonii, Constantinos Petrides, Minister Finansów Cypru, Jānis Reirs, Minister Finansów Łotwy, Annika Saarikko, Minister Finansów Finlandii, Andrej Šircelj, Minister Finansów Słowenii, Gintarė Skaistė, Minister Finansów Litwy Christos Staikouras, Minister Finansów Grecji Vincent Van Peteghem, Minister Finansów Belgii.

Udostępnij ten artykuł: