Nadszedł czas na prowadzenie w Europie Wschodniej

Podczas gdy niektóre narody Europy Zachodniej wlokły się w odpowiedzi na rosyjską agresję na Ukrainę, Europa Wschodnia okazała się bardziej niż kiedykolwiek zdeterminowana, by nie pozwolić Rosji ujść jej na sucho. pisze Cristian Gherasim.

Te dawne narody komunistyczne, obecnie państwa członkowskie Unii Europejskiej, doskonale wiedzą, do czego zdolny jest ich podżegający do wojny wschodni sąsiad. Przez prawie pół wieku Europa Wschodnia znajdowała się w strefie wpływów komunistycznej Rosji, co jest przykrym faktem, który do dziś nosi tragiczne blizny.

Kiedy Ukraina została zaatakowana, ci byli członkowie bloku wschodniego bardzo dobrze wiedzieli, że mogą być następni. Szybko zareagowali, pomagając milionom Ukraińców uciekających przed wojną, dostarczając broń i pomoc w różnych formach i postaciach.

Taka jedność w odpowiedzi mogłaby równie dobrze być odmładzającą siłą stojącą za nową i silniejszą Unią Europejską, zbliżającą coraz bardziej nie tylko członków Europy Wschodniej, ale także jej zachodnich odpowiedników, dla których Rosja była zbyt odległym zagrożeniem. 

To powiedziawszy, dla regionu, który starał się sprzymierzyć z Zachodem, proces ten nie był łatwy. Teraz Ukraina dość chętnie spogląda na zachód: W przededniu inwazji Rosji prezydent Wołodymyr Zełenski poszukiwany zarówno członkostwo w UE, jak i NATO. Walki i aspiracje innych krajów byłego Związku Radzieckiego i zdominowanych przez Sowietów dostarczają ważnych lekcji.

Lekcje z Europy Wschodniej

Minęło ponad 15 lat, odkąd Bułgaria i Rumunia, najnowsze państwa członkowskie Europy Wschodniej, przystąpiły do ​​UE. Oba dawne państwa komunistyczne przystąpiły do ​​UE jakieś trzy lata później niż w 2004 r. fala akcesji innych wschodnioeuropejskich krajów byłej żelaznej kurtyny. 

reklama

Podekscytowanie zrzuceniem z siebie komunistycznej przeszłości wprowadziło czas nadziei i zmian. Jednak rzeczywistość ich dokonań i niepowodzeń półtorej dekady później pozostaje złożona.

Rumunia i Bułgaria świadkiem powolnego, ale stałego wzrostu poziomu życia. Tendencja ta była widoczna w większości krajów Europy Wschodniej i Środkowej, gdzie takie kraje jak Polska, Słowacja, Czechy czy kraje bałtyckie znacznie rozwinęły swoje gospodarki.

Tam, gdzie Rumunia i Bułgaria pozostają w tyle, wprowadza się reformy we wszystkich dziedzinach życia publicznego. Kultura polityka klienta i oszustwa zepsuł ogólny obraz akcesji pary.

W przypadku obu krajów tak bardzo potrzebne remonty systemów sądowniczych nadal nie zostały zakończone, a to prawdopodobnie sprawi, że przyszłe rozszerzenie UE stanie się znacznie bardziej rygorystyczne.

UE jest siłą na dobre, pomimo dzielących ją różnic

Podział między wschodem a zachodem w UE utrzymuje się. Bułgaria pozostaje najbiedniejszym członkiem UE, a za nią plasuje się Rumunia, oddalona o lata świetlne od swoich znacznie bogatszych zachodnich odpowiedników.

Boleśnie, Bułgaria i Rumunia mają Najgorsze systemy opieki zdrowotnej w UE oraz najniższy wskaźnik średniej długości życia ze wszystkich państw członkowskich. Według statystyk UE z 661 r. Rumunia (626 euro na mieszkańca) i Bułgaria (2019 euro na mieszkańca) wydają na swój system medyczny znacznie mniej niż jakikolwiek inny kraj UE, pozostając daleko w tyle za najlepszymi krajami, takimi jak Luksemburg, Szwecja i Dania, z których każdy ponad 5,000 euro na zdrowie na mieszkańca rocznie.

Jednak pomimo problemów gospodarczych Europa Wschodnia zachowywała się znakomicie, radząc sobie z kryzysem ukraińskim, przyjmując uchodźców i oferując pomoc. Według Instytutu Gospodarki Światowej w Kilonii, kraje Europy Wschodniej znajdują się na szczycie listy krajów udzielających pomocy Ukrainie, biorąc pod uwagę udział ich własnych gospodarek. Mały bałtycki kraj Estonii, niegdyś część ZSRR, zaoferował Ukrainie najwięcej pod względem udziału w PKB; Drugie miejsce zajęła Łotwa. Obaj przyćmiewali Niemcy ponad dziesięciokrotnie. Razem z Polską i Litwą plasują się ponad wszystkimi innymi krajami UE.

Narody Europy Wschodniej są również jednymi z tych, którzy naciskają na zaostrzenie postawy wobec Rosji – i za wysyłanie krytycznej broni, w tym haubic, aby pomóc siłom Kijowa. To właśnie ten nacisk powoli zmienia oblicze Unii Europejskiej.

Ale to nie wszystkie tęcze i słońce. Blok wschodni UE ma swoje różnice do naprawienia, a Węgry są jego najbardziej godnym uwagi przykładem. Populistyczny rząd w Budapeszcie naciska na zacieśnienie stosunków z Putinem. Na szczęście Węgry pozostają odstające w podejściu Europy Wschodniej do Rosji, a także w namacalnym dążeniu regionu do demokracji.

Mołdawia jest przykładem

Jako przydatny przykład jest to jedna z kluczowych lekcji, której mały naród Mołdawii musi się nauczyć, mając nadzieję na przystąpienie do UE. Była republika sowiecka, wciśnięta między Ukrainę a UE, została ostatnio robienie nagłówków nad ryzykiem wpadnięcia na celownik Rosji. Mołdawia złożyła wniosek o przystąpienie do UE wraz z Ukrainą w następstwie ostatniej agresji Rosji. Jednak korupcja i niezreformowany system sądownictwa bardzo osłabiają nadzieję Mołdawii.

Połączenia Komisja Europejska bije na alarm nad szerzącą się w kraju korupcją od dłuższego czasu. Oprócz przebudowy systemu zarządzania Mołdawia potrzebuje drastycznego zerwania z systemem oligarchicznym.

Dobrą wiadomością jest to, że jeśli Mołdawii i innym aspirującym krajom uda się powstrzymać korupcję i przeprowadzić reformy, przystąpienie do UE zapewni im bardzo potrzebne zasoby do dalszego rozwoju. Na przykład Rumunii i Bułgarii udało się wchłonąć z Brukseli dziesiątki miliardów euro – pieniądze przeznaczone na budowę nowej infrastruktury i rozbudowę swoich gospodarek. 

Inną zaletą jest to, że członkostwo w UE pomogło krajom Europy Wschodniej pozostać na właściwej drodze i zrobi to również dla przyszłych członków. Ma to szczególne znaczenie dla mojej ojczyzny, Rumunii. Nadzór Komisji Europejskiej pomógł Rumunii utrzymać funkcjonujący system praworządności.

Czy Ukraina może kiedykolwiek stać się częścią UE?

W centrum uwagi jest teraz Europa Wschodnia i oczekuje się, że pozostanie tak przez jakiś czas. Region okazał się moralnym liderem w tym kryzysie, oferując bezpośrednią pomoc Ukrainie i przeciwstawiając się Putinowi. 

Uwaga na Europę Wschodnią gra na korzyść Mołdawii i Ukrainy. Silniejsza Unia Europejska nie może obejść się bez żadnego z nich. Oprócz ich strategicznego znaczenia, UE potrzebuje również ich bardziej miękkich aktywów. Potrzebuje heroizmu, który Ukraińcy okazywali od miesięcy, podobnie jak potrzebuje współczucia Mołdawii w przyjmowaniu największej liczby uchodźców ze wszystkich krajów w stosunku do liczby ludności.

Biorąc to pod uwagę, pozostaje mało prawdopodobne, aby Ukraina mogła przystąpić do Unii Europejskiej, jaką znamy obecnie. Jak ujął to prezydent Francji Emmanuel Macron, zajęłoby to dziesięciolecia, a zamiast tego należałoby rozważyć „równoległą wspólnotę europejską” z mniej surowymi kryteriami członkostwa, aby przyspieszyć składanie wniosków przez Ukrainę. Niestety, w obecnej sytuacji Macron ma rację: Ukraina jest drogi od osiągnięcia wzorców dobrego rządzenia, dla których UE posiada globalny standard.

Ale ten kryzys rzeczywiście przesunął środek ciężkości UE na wschód i nie bez powodu. 

Region dojrzewa politycznie. Trzydzieści lat po upadku komunizmu i 18 lat po tym, jak państwa postsowieckie zaczęły przystępować do UE, Europa Wschodnia rozumie teraz, jak poruszać się w złożonych instytucjach UE. Mieszkańcy Europy Wschodniej mają również niemal tragiczne poczucie historii, co daje regionowi lepsze zrozumienie tego, co może nadejść w miarę rozwoju wojny. Jej gospodarki rosną, a jej przywódcy pragną przeciwstawić się agresorom i łobuzom, takim jak Rosja i Chiny. Szczególnie kraje bałtyckie mogą pochwalić się silnym stanowiskiem wobec Putina i integracją z NATO.

W ostatnich miesiącach politycy wschodnioeuropejscy wzmocnione więzi z Tajwanem i wezwał do zaostrzenia sankcji wobec Rosji, cały czas wykazując coraz większe przywiązanie do relacji transatlantyckich.

Nie wiadomo, czy reszta UE może szybko się dostosować i wyciągnąć z tego wnioski. Pewne jest jednak to, że silniejsza Europa Wschodnia nie jest szkodliwa dla żadnego ze starych państw członkowskich UE. Jest to bardzo na ich korzyść, na korzyść kontynentu i wolnego świata.

Udostępnij ten artykuł: